ПАРЧАМ - РАМЗИ ИФТИХОР ВА ИСТИҚЛОЛИЯТИ МИЛИИ ТОҶИКОН

                    ПАРЧАМ - РАМЗИ ИФТИХОР ВА ИСТИҚЛОЛИЯТИ МИЛИИ ТОҶИКОН

            Парчам ҳамеша рамзи қудрат, пирӯзӣ ва ифтихори халқҳо буда, дар таърихи тӯлонии инсоният нақши муассир доштааст. Бостоншиносон таъкид мекунанд, ки аз даврони пеш аз милод парчам асосан ҳамчун рамзи ҳарбӣ истифода мешуд. Он маркази лашкар, мавқеи сарлашкар ва ҳимоятгари сарбозонро нишон медод. Ғалаба бар душман ва забти парчам маънои пирӯзӣ ва шуҷоат дошт ва нигоҳдорӣ ва ҳифзи он масъулияти бузурги парчамбардорон ба шумор мерафт.

         Ин анъана, ки дар фарҳанги ҷангӣ ва маънавии халқҳо чун рамзи қавӣ боқӣ мондааст, то имрӯз низ аҳамияти худро гум накардааст. Дар таърихи миллати тоҷик низ парчам бо ҳикояҳо ва рамзҳои пурмазмун пайванд шудааст. Дар осори бузурги «Шоҳнома»-и Фирдавсӣ ҳикояи Коваи оҳангар ба мо расидааст. Кова бар зидди Заҳҳок Морон шӯриш мебардорад ва пас аз пирӯзӣ пешбанди худро, ки «Дирафши Ковиёнӣ» ном дорад, ба рамзи муқаддас ва ифтихори халқ табдил медиҳад. Аз он замон ин парчам рамзи пирӯзӣ, аломати давлатдорӣ ва неруи якдилии мардум гашт. Дар фарҳанги мардумӣ парчам ҳамчун нишони худшиносӣ, иродаи миллӣ ва ҳимояи арзишҳои моддӣ ва маънавӣ таҷассум меёбад.

Бо Истиқлолияти Тоҷикистон ва таъсиси давлатдории миллии тоҷикон аҳамияти парчам боз ҳам бештар гардид. Пешвои муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон таъкид намудаанд, ки пеш аз Иҷлосияи тақдирсоз кишвари соҳибистиқлол рамзҳои давлатӣ надошт. Дар Иҷлосияи 16-уми Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон вакилони мардумӣ пас аз баррасии ҳама ҷиҳатҳо «Низомномаи Парчами давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон»-ро қабул карданд ва 24 ноябри соли 1992 Тоҷикистон расман соҳиби парчами давлатӣ гардид. Ин сана аз соли 2009 Рӯзи Парчами давлатӣ эълон шудааст ва ҳар сол бо шаҳомати махсус таҷлил мегардад.

Парчам, рамзи давлат, Истиқлолият, ифтихори миллӣ, муҳаббат ба Ватан ва эҳтироми муқаддасоти миллати тоҷикро ифода мекунад. Ҳар ранг ва ҳар унсури он маънои алоҳида ва таърихӣ дорад: сурх рамзи ҷасорат ва қаҳрамонӣ, кабуд рамзи осмон ва ваҳдати миллӣ ва сафед рамзи покӣ ва оромии ҷомеа мебошад. Дар маркази парчам нишонаи офтоб ва панҷ кунҷи он рамзи равшанӣ, фардо ва ниятҳои нек аст. Имрӯз ҳар парчами давлатии Тоҷикистон гувоҳи ғурури миллӣ ва ифтихори тоҷикон мебошад. Он нишони соҳибистиқлолӣ, рамзи таърих ва фарҳанг, рамзи иттиҳод ва ҳамдигарфаҳмии миллати тоҷик аст.

 Ҳар шаҳр, ҳар деҳа ва ҳар хонадон бо дидани парчам ёдовар мешавад, ки соҳибихтиёр ва мустақиланд ва масъулияти нигоҳдории арзишҳои миллӣ ба дӯши ҳар фарди кишвар аст. Аз ин рӯ, парчам барои ҳар тоҷику тоҷикону ҳар сокини Тоҷикистон рамзи муқаддас ва неруи руҳонӣ мебошад, ки мардуми тоҷикро ба ҳамдигар пайваст мекунад ва муҳаббат ба Ватан, эҳтироми таърих ва фарҳанги ниёгонро тақвият мебахшад. Наргис, САЛИМЗОДА, директори Китобхонаи марказии ноҳияи Ҷалолиддини Балхӣ