ХАРИДУ ФУРЎШИ МАВОДИ НАШЪАДОР ЗУҲУРОТИ НОМАТЛУБИ ҶОМЕА

   Ҳодисаҳои фоҷеаоваре, ки тайи солҳои охир аз ҷониби гуруҳҳои терористӣ-экстремистӣ ва гуруҳҳои мутташаккили ҷиноят ба назар мерасанд, аз як тараф гушрас намудани ҷомеаи ҷаҳонӣ оид ба хатари терроризм бошад, аз тарафи дигар кирдорҳои мазкур водор намуданд, ки бо кадом зуҳурот робита доштани терроризмро андеша намоем. Яке аз робитаи хатарноктарини он, муомилоти ғайриқонунии маводи нашъаовар мебошад, ки он яке аз сарчашмаҳои асосии маблағгузории тероризми байналмилалӣ аст.

   Хариду фурӯши маводи нашъаовар мувофиқи маълумотҳои алоҳида ба 400-500 млрд. долл. Ё ин ки 8-10% -и арзиши умумии гардиши моли тамоми дунёро ташкил медиҳад, ки ҳамаи ин ба тахрибкорӣ ва анҷоми амалҳои террористиву экстремистӣ равона мегарданд.

Тоҷикистон яке аз иштирокчиёни фаъоли мубориза бар зидди маводи мухаддир буда, тамоми имконияту воситаҳои худро дар пешгирї ва  мубориза  алайњи  чунин  хасоил  равона кардааст.

                        ИНСОН БА МЕҲР ВА МЕҲРУБОНӢ НИЁЗ ДОРАД

    Тавре ба ҳамагон маълум аст, инсон аз инсон аввалан бо хости Илоҳӣ ва сипас дар натиҷаи меҳру муҳаббати хос пайдо мегардад. Тифле, ки ба олами ҳастӣ чашм во мекунад, дар атрофаш ҳатман инсонеро мебинад. Охир, инсонро инсон ба воя мерасонад, тарбия мекунад, таълим меомӯзад ва роҳи зиндагиро нишон медиҳад, на махлуқоти дигар. Он тифле, ки аллакай аз дунё дидан намуд, ҳарчанд ҳарфе гуфта натавонад, вале бо ҳар наззорааш омӯхтаниҳои зиёдеро ба худ мегирад.

   Мутаассифона, на ҳар нафаре, ки ба воя расонидани тифл бар дӯши ӯст, уҳдабаро аст. Зеро, он тифл агар аз як тараф бо беҳдошти саломатӣ ва ғизои солим ба воя бирасад, аз тарафи дигар бояд он ғизои маънавӣ бигирад. Ғизои маънавӣ ин худ бо меҳр ва меҳрубонӣ ба воя расонидани тифл аст. Зеро кӯдаке, ки дар атрофи худ меҳрро нисбат ба худ мебинад, ва меҳрубониҳои наздикони худро эҳсос мекунад, дучанд нерӯ гирифта, ба мустақилии худ ва пешбурди роҳи ҳаёт фикр мекунад. Аммо кӯдаке, ки ҳанӯз аз айёми тифлӣ ғамхорӣ ва муҳаббатро нисбати худ эҳсос нанамояд, пас худро нафари нолозим дар ҷомеа эҳсос намуда, доимо дилгирифта ва дилафгору ноумедӣ дар ӯ ба назар мерасад.

   Ҳар нафаре, ки ба тарбияи кӯдак вобаст аст- падару модар, хоҳару бародар, хешу ақрабо дар муҳити хонавода, устод ё муаллим дар макони таълим, ёру дӯстон ҳангоми дидорбинӣ ё ин ки роҳбар ва шахсони собиқадор дар коргоҳҳо нисбат ба кадрҳои ҷавон,….. бояд меҳр дошта бошанд ва ба қадри имкон меҳрубониҳо намоянд. Зеро, мо медонем, ки дар бадани ҳар инсони зинда хун дар рагҳои хунгард дар гардиш буда, ҳарораташ гарм аст. Ин гармӣ нишона аз он аст, ки дар дили ҳар нафар меҳре чун лахча ё оташпора ниҳон аст. Агар боди сарде ба он бирасад, ба хокистар мубаддал мегардад ва баръакс агар гармие ҷонибаш равона шавад, фурӯзонтар мешавад. Вақте он ба шуълазанӣ шуруъ мекунад, аллакай аз чеҳраи ана ҳамон нафар муайян мегардад, ки ӯ меҳр ё меҳрубоние дидааст, ки боиси кушодарӯӣ, табассум ва эҳсоси тавонмандии ӯ гардидааст.

ХАРИДУ ФУРӮШИ МАВОДИ НАШЪАДОР ЗУҲУРОТИ НОМАТЛУБИ ҶОМЕА

   Ҳодисаҳои фоҷеаоваре, ки тайи солҳои охир аз ҷониби гуруҳҳои терористӣ-экстремистӣ ва гуруҳҳои мутташаккили ҷиноят ба назар мерасанд, аз як тараф гушрас намудани ҷомеаи ҷаҳонӣ оид ба хатари терроризм бошад, аз тарафи дигар кирдорҳои мазкур водор намуданд, ки бо кадом зуҳурот робита доштани терроризмро андеша намоем. Яке аз робитаи хатарноктарини он, муомилоти ғайриқонунии маводи нашъаовар мебошад, ки он яке аз сарчашмаҳои асосии маблағгузории тероризми байналмилалӣ аст.

   Хариду фурӯши маводи нашъаовар мувофиқи маълумотҳои алоҳида ба 400-500 млрд. долл. Ё ин ки 8-10% -и арзиши умумии гардиши моли тамоми дунёро ташкил медиҳад, ки ҳамаи ин ба тахрибкорӣ ва анҷоми амалҳои террористиву экстремистӣ равона мегарданд.

Тоҷикистон яке аз иштирокчиёни фаъоли мубориза бар зидди маводи мухаддир буда, тамоми имконияту воситаҳои худро дар пешгирї ва  мубориза  алайњи  чунин  хасоил  равона кардааст.

   Ба тамоми чораҳои андешидашуда нигоҳ накарда, ин мушкилот ҳоло ҳам яке аз самтҳои афзалиятноки фаъолияти мақомоти ҳифзи ҳуқуқ ва сохторҳои қудратӣ боқӣ мондааст. Бо ин мақсад дар Тоҷикистон як қатор тадбирҳои таъхирнопазир барои муътадил сохтани вазъи вобаста ба маводи нашъаовар, пешгирии роҳҳои қочоқ, коҳиши сатҳи муомилоти ғайриқонунии онҳо ва истифодаи маводи нашъадор роҳандозӣ карда шудаанд.

   Бо мақсади пешгирӣ аз болоравии сатҳи муомилоти ғайриқонунии маводи нашъадор ва истифодаи ғайритиббии онҳо бо Фармони Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон аз 20 марти  соли 2021 таҳти №145       “Стратегияи миллї оид ба назорати маводи нашъаовар дар Тољикистон барои солњои 2021-2030” қабул карда шуд. Мақсади асосии Стратегия коҳиши амалии паҳншавии муомилоти ғайриқонунии маводи мухаддир ва истеъмоли ғайритиббии онҳо буда, хатари ин омилҳоро ба солимии аҳолӣ коҳиш медиҳад.

   Зимнан, бояд хотирнишон сохт, ки гардиши ғайриқонунии маводи мухаддир масъалаест, ки дар мубориза бо он дар баробари сохторҳои давлатӣ ҷомеаи шаҳрвандӣ аз ҷумла мо, ҷавонон масъулем. Чунки дар шароити рӯзафзу ниммураккаб гардидани авзои ҷомеа яке аз хатарҳои ҷиддӣ ба саломатӣ ва генафонди миллат ин маводи мухаддир аст, ки аз тарафи гуруҳҳои манфиатхоҳ ҳамчун яроқи қатли ом мавриди истифода қарор дода шудааст.

   Пас, моро зарур аст, то дар љомеаи имрўза, ки пур аз нишоту шодист, пайи ободкориву созандагӣ қадам бардошта дар роҳи давлатсозӣ устувор ва қавиирода бошем. Бо чунин амалҳои хоснабуда ҷони худ ва дигаронро дар хатар нагузорему зиндагии шоистаеро дар худ барқарор намоем. Фардои дурахшони миллати тоҷикро дар фазое табдил диҳем, ки танҳо бўйи гулҳои шукуфон вағунчаҳои навруста бошад ва касе натавонад, ин фазоро халалдор кунад.

Мудири бахши кор бо ҷавонон ва варзиши ноҳияи Ҷалолиддини Балхӣ               Қурбонзода  Хуршед.

УСУЛИ «ХОНА БА ХОНА»

      Имрӯз, 25 апрел дар кӯчаҳои Умар Хайём, Шарипов, Сино ва Абдураҳмони Ҷомӣ Ҷамоати шаҳраки Балх бо иштироки сармутахассиси Раёсати кор бо занон ва оилаи мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии вилояти Хатлон Шарифзода Файзинисо, масъулини бахши кор бо занон ва оилаи мақомоти иҷроияи хокимияти давлатии ноҳияи Ҷалолиддини Балхӣ ва дигар намояндагони ҷамоати мазкур усули «Хона ба хона» баргузор карда шуд. Дар ин рӯз оид ба Амри Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон аз 31 январи соли 2024 №АП507 дар бораи риояи талаботҳои қонунҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон «Дар бораи масъулияти падару модар дар таълиму тарбияи фарзанд», «Дар бораи пешгирии зӯроварӣ дар оила», даъвати ҷавонон ба сафи Қувваҳои Мусаллаҳи Ҷумҳурии Тоҷикистон, инчунин баланд бардоштани маърифати оиладорӣ, донистани ҳуқуқҳои худ, пешгирии шомилшавии ҷавонон ва занон ба ҳизбу ҳаракатҳои ифротгароӣ, хариду фурӯши одамон, пешгирии ҷудошавии оилаҳо, оқибатҳои нохуши никоҳи хешутаборӣ, худкӯшию худсӯзӣ, пешгирии бемориҳои сироятӣ, ҷалби духтарон ба илму ҳунаромӯзӣ, самаранок истифода намудани заминҳои наздиҳавлигӣ, захираи маҳсулоти хӯрокворӣ барои зимистон ва оид ба дигар масъалаҳои мубрами рӯз сухан гуфта, ба сокинон маслиҳатҳои муфид пешниҳод намуданд. Мақсад аз баргузории чунин чорабиниҳо бедор намудани ҳисси меҳандӯстӣ ва зебоипарастӣ дар замири ҳар шахс мебошад.