ИСТИФОДАИ САМАРАНОКИ НЕРУИ БАРҚ - КАЛИДИ РУШДИ ИҚТИСОД

         Истифодаи самараноку оқилонаи неруи барқ имрӯз ба яке аз масъалаҳои муҳими иҷтимоӣ ва иқтисодии кишвар табдил ёфтааст. Аз лаҳзаи истеҳсол то нуқтаи охирини истифода, ҳар як зинаи интиқолу тақсимоти неруи барқ аҳамияти бузург дошта, талаб мекунад, ки шаҳрвандон ва муассисаҳо бо масъулият ва маданияти баланди истифода муносибат намоянд. Неруи барқ на танҳо воситаи рушду тараққиёти саноат ва иқтисод, балки омили асосии таъмини зиндагии орому фароғати мардум мебошад.

Аз ин рӯ, сарфакорона истифода бурдани он ва пардохти саривақтии маблағи истифодаи қувваи барқ, махсусан ба таври ғайринақдӣ, яке аз вазифаҳои муҳими ҳар як муштарӣ ба шумор меравад. Барои танзими муносибатҳои байни истеъмолкунанда ва таъминкунандаи барқ, зарур аст, ки ҳар як муштарӣ шартнома ва шартҳои техникии муайян дошта бошад. Ин санадҳо на танҳо ҳуқуқи муштариро таъмин мекунанд, балки ӯҳдадориҳои истифодабарандаро низ равшан месозанд.

Бо доштани шартномаи расмӣ, ҳам истеъмолкунанда ва ҳам таъминкунанда аз ҳаққи худ дифоъ карда метавонанд ва ҳолатҳои ихтилоф кам мегардад. Шабакаи барқи ноҳияи Ҷалолиддини Балхӣ барои таъмини барқи мунтазам ва сифатнок ба аҳолӣ пайваста тадбирҳои зарурӣ меандешад. Яке аз самтҳои кори онҳо бартараф кардани камбудиҳо ва пешгирӣ аз ҳолатҳои қонуншиканӣ мебошад. Ҳамзамон, назорати қатъӣ ҷиҳати истифодаи қонунии барқ ва пешгирии пайвастшавии ғайриқонунӣ амалӣ карда мешавад.

Тавре таҷриба нишон медиҳад, истифодаи оқилонаи неруи барқ, махсусан дар фасли зимистон, хароҷоти зиёди оилавиро коҳиш медиҳад. Дар моҳҳои сармо истифодаи барқ барои гарм кардани хонаҳо ва ҷойҳои корӣ зиёд мегардад. Агар сокинон ба усулҳои оддии сарфаи энергия, аз қабили истифодаи лампаҳои каммасраф, изолятсияи дурусти хонаҳо, ба таври муназзам танзим кардани таҷҳизоти гармидиҳӣ ва хунуккунӣ аҳамият диҳанд, маблағи умумии хароҷот ба таври назаррас кам мегардад. Дар мавсими тобистон низ сарфакорӣ аҳамияти кам надорад.

Истифодаи дастгоҳҳои хунуккунанда бо режими дуруст, хомӯш кардани таҷҳизоти барқӣ пас аз анҷоми кор ва назорати самараноки равшанидиҳӣ метавонад ҳам сарбории шабакаҳои барқро кам кунад ва ҳам ба иқтисоди хонаводаҳо манфиат расонад. Неруи барқ моликияти умумӣ ва сарвати миллӣ аст. Аз ин рӯ, истифодаи беҳуда ва исрофкоронаи он нишонаи маданияти паст ба шумор меравад.

Баръакс, шахсе, ки бо ҳисси масъулият барқро сарфакорона истифода мебарад, на танҳо ба худ, балки ба ҷомеа ва давлат низ манфиат мерасонад. Аз ин лиҳоз, баланд бардоштани маърифати сарфакорӣ, ташкили маъракаҳои иттилоотӣ ва тарбияи насли наврас дар руҳияи эҳтиром ба захираҳои энергетикӣ аҳамияти калон дорад. Хулоса, истифодаи дуруст ва сарфакоронаи неруи барқ на танҳо иқтисоди хонаводаҳоро мустаҳкам месозад, балки барои рушди иқтисодии мамлакат ва таъмини амнияти энергетикӣ низ нақши муҳим мебозад. Мақсади асосӣ он аст, ки ҳар як шаҳрванд масъулияти худро дар назди ҷомеа ва давлат дарк намуда, қувваи барқро ҳамчун сарвати миллӣ эҳтиёт намояд. Раҷабов Ғафурҷон Ҳалимбоевич, роҳбари шабакаҳои барқии ноҳияи Ҷалолиддини Балхӣ