МУБОРИЗА БО ТЕРРОРИЗМУ ЭКСТРЕМИЗМ -МАСЪУЛИЯТ ВА ВАЗИФАИ ҶОМЕА
Т ерроризм ва экстремизм ду падидаи номатлуби замони муосир ба ҳисоб мераванд, ки ба арзишҳои инсонӣ ва созишҳои иҷтимоии ҷомеа зарар мерасонанд. Террорист - ин як шахс ё гурӯҳест, ки бо мақсади пешбурди манофеи хеш ва ё таъсиргузорӣ ба ҷомеа, амалҳои хатарнок, ваҳшӣ ва бераҳмонаеро иҷро мекунад. Вай ҳама гуна меъёрҳои ахлоқӣ ва арзишҳои умумиинсониро фаромӯш намуда, барои расидан ба ҳадафҳои худ аз ҳамаи воситаҳои зӯроварӣ, ҳатто одамкушӣ истифода мебарад. Экстремизм, ки маъмулан бо терроризм алоқаманд аст, кӯшиши мубориза бо арзишҳои демократӣ, таҳкими як ақидаи ифротӣ ва бо роҳи хилофи қонунҳои байналхалқӣ, таҳқири ҳуқуқи башарро мефаҳмонад. Ҳардуи ин зуҳурот як хатар барои ҳама ҷамъиятҳо, ки дар асоси субот, оромӣ ва ҳамзистии ҳамдигар амал мекунанд, ба ҳисоб мераванд. Дар шароити имрӯза, ин зуҳуротҳо метавонанд дар ҳар ҷомеае шомил шаванд ва таҳдидҳое барои фарҳанг, забон, расму оин ва арзишҳои миллӣ ба вуҷуд оранд. Бо мақсади пешгирӣ ва мубориза бо терроризм ва экстремизм, муҳим аст, ки ҳар як шаҳрванди кишвар, бахусус насли ҷавон, масъулиятро бо хештаншиносӣ ва ватандӯстӣ эҳсос намояд. Ҷумҳурии Тоҷикистон дар баробари дигар кишварҳо, бо гузоштани сиёсати қатъӣ ва ҳалкунанда дар муқовимат ба терроризм ва экстремизм, дар сатҳи байналмилалӣ аҳамияти худро нишон дода истодааст. Истифодаи қонунҳои миллӣ, чун «Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон «Дар бораи мубориза бар зидди терроризм» ва «Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон «Дар бораи муқовимат бо экстремизм», ба пешбурди ҳимояи сохтори ҳуқуқӣ ва фарҳангии кишвар кумак мекунад. Ҳифзи кишвар аз таҳдидҳои хориҷӣ ва дохилӣ, инчунин муҳофизат кардани арзишҳои миллии Тоҷикистон - фарҳанг, забон, расму оин ва таърихи гузаштаамон, масъулияти ҳар як фарди солимақл ва ватандӯст мебошад. Ҳар фарде, ки ба миллат ва кишвар аҳамият медиҳад, бояд дарк намояд, ки мубориза бо терроризм ва экстремизм танҳо вазифаи мақомоти давлатӣ набуда, балки ҳар як шаҳрванд, аз ҷумла ҷавонон дар ин роҳ бояд фаъолона ширкат варзанд ва ҳифзи осудагии кишварро ҷонибдорӣ намоянд. Ҳамзамон, нақши занон дар ин раванд низ хеле муҳим аст. Пешвои муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҳамеша таъкид мекунанд, ки занон дар ҷомеа на танҳо ҳамчун модар ва пешбари раванди оиладорӣ, балки ҳамчун намунаи аслии ватандӯсту масъулиятшинос ва дорандаи ҳисси баланди инсондӯстӣ дар баробари таҳдидҳои терроризм ва экстремизм муборизи ҳақиқӣ ҳастанд. Занону бонувони тоҷик бояд дар ин муборизаҳо бо мардон якҷо кӯшишу ҷидду ҷаҳд намоянд. Терроризм ба танҳоӣ на як падидаи хатарнок аст, балки ба фарҳанг ва арзишҳои зебоии инсоният таҳдид мекунад. Вай метавонад ҳар як қисмати ҷомеаро аз фаъолият ва самаранокии он бо роҳи тарс ва қатли одамон халалдор намояд. Аз ин рӯ, ҷилавгирӣ ва бартараф кардани зуҳуроти терроризм ва экстремизм дар ҳама самтҳо, аз сиёсат то фарҳанг ва иҷтимоиёт, бетаъхир ва муҳим аст. Ин масъулиятро ҳар як шахс, бо дастгирии якдигар ва якҷоягӣ бояд иҷро кунад. Тоҷикистон ҳамчун як кишвари соҳибистиқлол ҳифзи ягонагии миллӣ ва суботро дар маркази сиёсати дохилӣ ва хориҷӣ гузаштааст. Дар роҳи ҳифзи осоиши меҳан бояд вакилони мардум ва ҷомеа ҳамкории ҷиддӣ бо якдигар дошта бошанд ва барои рушду нумӯи кишвар кӯшиш намоянд. Дар ин раванд, ҳамаи мо - мардону занон, бо иҷрои масъулияти ватандорӣ дар муқовимат бо терроризм ва экстремизм меҳнати коллективонаро бояд ба роҳ монем. Баҳри таъмин кардани амният, ҳаёти ором ва осоиштаи ҷомеа бар зидди ҳар гуна таҳдидҳои экстремистӣ ва террористӣ мубориза барем ва дастовардҳои азизи хешро барои наслҳои оянда ба мерос гузорем. Самизода Азизхоним Давлат, муовини раиси Ҷамоати деҳоти Навободи ноҳияи Ҷалолиддини Балхӣ